Σαϊτιές Φωτός

 Τυχαίο δεν είναι που σε κάθε σκοτεινή εποχή, όσοι το Φως μάχονταν, στόχο έβαζαν τα βιβλία. Να τα καταστρέψουν, να τα κάψουν, να τα αφανίσουν. Μα, σαν από ένστικτο, ο άνθρωπος, ακόμα κι ο πιο φτωχά σπουδαγμένος, πάσχιζε να περισώσει ό,τι μπορούσε από αυτά. Έτσι, σώθηκε ένα μεγάλο μέρος της βιβλιοθήκης του Βενιζέλου στη Χαλέπα*, στα δύσκολα χρόνια της κατοχής. Έτσι, σώθηκαν πολλές βιβλιοθήκες σε κάθε γωνιά του κόσμου, από τη μανία όσων το σκοτάδι υπηρέτησαν.

Σήμερα, θαρρώ πως κι η δική μας εποχή, σε μεγάλη ανάγκη είναι. Ας μην ξεχνούμε πως κάθε σελίδα βιβλίου και μια σαϊτιά Φωτός είναι. Ας μην το ξεχνούμε. Οι φαρέτρες μας αδειάζουν σιγά σιγά...

=============================================
(*) "...ο Βενιζέλος είχε μεταφέρει τα βιβλία του στο σπίτι του στη Χαλέπα κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου: «Τα βιβλία ήρθαν σε κούτες συσκευασμένα και ξεπερνούσαν τις 100. Τοποθετήθηκαν στο σπίτι του στη Χαλέπα. Στη διάρκεια όμως του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου το σπίτι επιτάχθηκε από τους Γερμανούς με συνέπεια πολλά από τα βιβλία του να καούν και άλλα να πωληθούν. Οταν αυτά τα γεγονότα έφτασαν στα αυτιά του τότε δημάρχου Νικολάου Σκουλά, ο οποίος ειδοποιήθηκε όπως αναφέρει ο ίδιος στο βιβλίο του για τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ανιψιό του Βενιζέλου, φρόντισε μαζί με τον Νικόλαο Τωμαδάκη και μια ομάδα εργατών, να πάρουν τα βιβλία από το σπίτι του Βενιζέλου και να τα μεταφέρουν στο Ιστορικό Αρχείο που βρισκόταν στο Παλιό Τελωνείο και προϊστάμενος του οποίου ήταν τότε ο Τωμαδάκης. Αργότερα, το 1957, ο γιος του Βενιζέλου και η Ελενα παραχώρησαν τη συλλογή στον Δήμο Χανίων και έκτοτε παρέμειναν εδώ ως δωρεά».
(Πηγή: Χανιώτικα Νέα, Το αρχείο της ιστορικής μνήμης, 1 Ιουνίου 1909)