Στο Σύνορο της Πόλης, του Κυριάκου Στρατουδάκη
Θα μου πείτε, τι σχέση έχει η δική μας
εποχή και η ποίηση, μ’ εκείνα τα δύσκολα και αβέβαια για την ανθρώπινη ύπαρξη,
χρόνια; Ας το σκεφτούμε λίγο. Εμείς, οι άνθρωποι του σήμερα, μάθαμε να ζούμε
στην πόλη και στην όποια σιγουριά αυτή μάς προσφέρει. Ξορκίσαμε τους Φόβους και
τις Αγωνίες μας, ανάβοντας φώτα εκτυφλωτικά που τις σκιές καταδιώκουν. Τις
δικές μας σκιές. Που αν και τους άξιζε η αγάπη μας, τις αποδιώξαμε και
καμωνόμαστε πως άγνωστές μας είναι.
Έτσι, στους δρόμους της πόλης που δεν
γνωρίζουν τι σημαίνει λιόγερμα, συνηθίσαμε να βαδίζουμε. Το σύνορο της πόλης,
τη δική μας άκρη, το σημείο όπου το φως δίνει τη θέση του στο σκοτάδι, το
ξεχάσαμε. Το αρνηθήκαμε, το απαγορεύσαμε ακόμα και σαν σκέψη στον εαυτό μας.
Φυσικό είναι να γεννηθεί μέσα μας το εξής ερώτημα: Υπάρχει τελικά, κάποιος που,
με θάρρος, μπορεί ν’ αφήσει τη σιγουριά της φωτισμένης πόλης και το σύνορό της
να διαβεί;
Την απάντηση στο ερώτημα αυτό, οι πιο
πολλοί την έχετε ήδη μαντέψει. Ναι, σίγουρα υπάρχει. Κι άλλος δεν είναι από τον ποιητή! Που σαν τον Ακρίτα των παλιών καιρών, φόβο δεν έχει την ώρα που θα
κονταροχτυπηθεί με όσα έγιναν μα και με όσα δεν έγιναν. Φεγγάρι κάνει την ανάμνηση
και με το αίμα της πληγής του, γραφή όμορφη στεριώνει!
Κι εμείς, οι πάντα εν ανάγκη μα και πάντα κερδισμένοι αναγνώστες, τα βήματα του ποιητή ακολουθώντας, στο σύνορο της δικής μας πόλης στεκόμαστε. Με τις σκιές μας φιλιώνουμε και, τον τρόπο βρίσκουμε ν΄ αγκαλιάσουμε όσα έγιναν και όσα δεν έγιναν και να ονειρευτούμε, όσα θα γίνουν.
Αξίζουν, πραγματικά, συγχαρητήρια στον Κυριάκο για τη νέα του ποιητική δουλειά! Είμαι σίγουρος πως θα τον ξανασυναντήσουμε και ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα. Γιατί, όπως πολύ σωστά λέει, το ταξίδι στο πέλαγος των λέξεων δεν τελειώνει.
Καλή Αντάμωση, Κυριάκο!
[Κυριάκος Στρατουδάκης, Στο Σύνορο της Πόλης, εκδόσεις Ραδάμανθυς, Χανιά, Άνοιξη 2022]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου